از میان ۷۶ رقم از جنس بانکسیاها گونه هایی به صورت کاملاً بزرگ و بلند و گونه هایی به صورت بوته های کوتاه در حد پوشش دهنده سطح زمین هستند، زمان بالغ شدن آنها بستگی به گونه شان دارد، اما اگر در شرایط مناسبی قرارگیرند غالباً بعد از ۳-۲ سال به گل می نشینند و بسیار پر دوامند.بعضی از انواع تماشایی آنها خاص نواحی خشک و تقریباً بایر هستند و به سختی در نواحی مرطوب رشد می کنند.گونه B.blechnifolia درختچه ای کوتاه و پخش شونده با شاخه های قطور، افقی و شاخه چه هایی خوابیده بر روی زمین است.

برگ های چرمی عمودی، با طرح چپ و راست (Herringbone) به طول cm 40-20، با پار پهنک های (Lobe) عمیق است. نام علمی این گونه به دلیل تشابه ظاهری با برگ های گونه ای سرخس
(Blechnumbrasiliense)، انتخاب شده است.

گل آذین به رنگ طلایی یا قرمز تیره و به طول cm 25-15 در اواخر بهار ظاهر می شود (ویژگی بارز زینتی این گونه است).برای کاشت در مناطق ساحلی و پشته های خاکی ایده آل است. ساقه آن در هر جا که با خاک تماس یافته، ریشه می دهد. این بدان معناست که این رقم می تواند به صورت دیدنی سطحی را پوشش دهد که با برگساره های غیر معمول خود (مضرس = Dentatc) و گل های قرمز رنگ همراه است. به عنوان گیاه پوششی، پوشش مناسبی را ایجاد می کند. نیز گونه ای ایده آل برای باغ صخره ای است. برای رشد نیاز به فضای زیادی دارد. رشد جدید این گیاه همراه با ظهور پرزهایی به رنگ قهوه ای مایل به نارنجی است. گل آذین با افزایش سن به رنگ قهوه ای و سپس مایل به خاکستری در می آید. بذور محصور در انبان بزرگ متصل به مخروط چوبی بوده و به طور کلی تا باز شدن در مخروط باقی می مانند.

منشاء: شرق استرالیا

زمان گلدهی: اواخر زمستان تا اواخر بهار

عادت رشدی: خزنده، رشد شاخه ها افقی و خوابیده بر روی زمین، برگ ها به سمت بالا

میزان رشد: زیاد، ارتفاع cm50 و سطح پوشش۳-۴متر