بن سای به ژاپنی با اين درختچه همگان آشنايی دارند. گل های نارنجی متمايل به قرمز آن در اواخر اسفند زينت بخش پارك ها و باغ ها است. در تابستان به جز اندام سبزينه هوايی منظره جالب توجه ديگری ندارد، اما در صورتی كه در پناهگاه ها و دور از سرمای شديد كاشت شده باشد در بهمن نيز گلدهی شروع می گردد. توليد شاخه های نابجا و فراوان از سطح خاك از مشخصات و عادات شاخه دهی اين درختچه است به طوری كه تهيه بن سای به ژاپنی با يك تنه واحد كاری بس مشكل است. هنرمندان بن سای اخيراً دست به ابتكار جالبی در اين باره زده اند، منشاء شاخه های فراوان و نا به جا از اولين ريشه های ضخيم موجود در خاك است و چنانچه به ژاپنی چندين ساله موجود در باغچه از خاك خارج و طوری به گلدان انتقال داده شود كه آن قسمت از ريشه های ضخيم در هوا و خارج از خاك قرار گيرند، هر ساله شاخه های نابجا از آن قسمت خارج می گردند كه از میان آن ها تعدادی از شاخه های مورد نظر را باقی گذاشته و بقيه با هرس شديداً حذف می گردند.

محل نگهداری: به ژاپني در آفتاب شديد، نيمه آفتاب و نيم سايه در هر دو حالت سازگاری خوبی دارد و در كيفيت گل ها چندان تأثيری ندارد. نسبت به كم آبی كمی حساس است و ايجاد سايه روی گلدان ها در هوای گرم لازم است. در طول زمستان در محيط باز تا ۱۷ درجه زير صفر تحمل دارد، اما بهتر است در شب های سردتر از هشت درجه زير صفر، در محيط بسته قرار داده شود. در روز بيشترين نور را دوست دارد. در اين صورت بيشترين و بهترين گل را دارا خواهد بود.

تعويض گلدان: گلدان های جوان هر يك تا دو سال و گلدان های مسن تر هر سه سال يك بار در بهار احتياج به تعويض دارند. گلدان بايد كمی عميق تر باشد و خاك استاندارد دارای مقداری خاك آلی بهترين محيط رشد برای آن است.

هرس: هرس به ژاپنی از نوع خاص است و در صورت عدم هرس پس از گلدهی، گل ها شديداً در سال آينده كم و بی كيفيت خواهند بود. پس از گلدهی در بهار فوراً نسبت به حذف شاخه های اضافه از انتهای طوقه اقدام كنيد و به جوانه هايی كه بعد از اين هرس توليد می شوند تا اواخر تابستان اجازه رشد دهيد. در اين تاريخ نوك شاخه ها را چنان قطع كنيد كه فقط ۲ تا ۴ جفت برگ باقی بماند. در اين صورت جوانه های کنار اين برگ ها گل های سال آينده خواهند بود.

سربرداری: در بحث هرس ذكر شد.

آبياری: در تابستان بيشتر و در زمستان آبياری كمتر لازم است. در هر صورت اجازه ندهيد در هيچ فصلی خاك خشك بماند.

تغذيه: در بهار مواد غذايی اضافه شده به خاك با مقدار كمی ازت آزاد است اما در اواسط تابستان تا اواسط پاييز با مواد غذايی عاری از ازت و در زمستان بدون تغذيه مصنوعی خواهد بود.

هشدار!!: مهم ترين مسئله قابل توجه در به ژاپنی آبياری مرتب و جلوگيری از كم آبی است. در صورت كم شدن دور آبياری -خصوصاً در فصل رشد- شاخه ها شروع به پژمرده شدن می نمايند. در بين آفات، شته ها از مهم ترين آنها هستند.