از گیاهان عجیب است و پیرترین گیاهی است كه وجود دارد. از نظر تكاملی، وابستگی گیاهی به سرخس ها دارد. هم اكنون یكی از زیباترین گیاهان پاركی و خیابانی است. از هرس به شدت بیزار است و یكی از مسئله سازترین درختان بعد از عمل هرس است. بعضی مواقع هرس شاخه ای منجر به خشك شدن شاخه مادر نیز می گردد و بعضی مواقع چنانچه هرس شدید داشته باشد ممكن است به تنه اصلی و مرگ كل درخت نیز بیانجامد. به همین علت درخت را به خاطر شكل خاص خود یعنی استوانه ای با شاخه ها و تنه های گره دار نمی خواهند؛ بلكه برگ های خیره كننده و دلفریب طلایی رنگ آن در پاییز برای هر بونسایی دار یا هر بیننده ای كافی است. در هنگام هرس مواظب باشید زائده كوچكی (پاشنه) از شاخه هرس شده روی شاخه مادر باقی بماند و فوراً زخم را ضدعفونی كرده و با چسب مخصوص بپوشانید.

هشدار !!: ریشه های جینكو گوشتی و آبدار است و این آبدار بودن در مواقع یخبندان و انجماد ریشه و منفجر شدن، برای گیاه خطر آفرین است خصوصاً اینكه رطوبت ریشه و محیط اطراف آن متعادل نباشد. در درجه اول درخت را در یخبندان های شدید به داخل محلی مانند پاركینگ (نه اتاق گرم) منتقل كنید و در درجه دوم همیشه بین میزان آب ریشه و محیط اطراف آن تعادل برقراركنید.

نیازمندی های محیطی

تعویض گلدان: هر سال در اواخر زمستان تا اوایل بهار تعویض انجام می شود. كارد یا چاقویی خیلی تیز برای بریدن ریشه های كنار گلدان لازم است. مواظب باشید ریشه های گوشتی و تازه با حركت های ناخواسته صدمه نبینند. خاك مورد نیاز برای تعویض خاک استاندارد است اما مقداری كود آلی برای بالا بردن قدرت خاک در نگهداری آب لازم است.

هرس: شاخه های مسن را در اواخر بهار و سه هفته بعد از تعویض گلدان قطع كنید. از این نظر اواخر بهار توصیه می گردد كه تشخیص شاخه مریض و جان در برده در این فصل بهتر است.

سربرداری: نوك همه شاخه ها را آن قدر كوتاه كنید كه فقط دو عدد برگ باقی بماند.

تغذیه: مانند بقیه درختان است. تغذیه در فصل های رشد با مواد قوی اما متعادل و با مواد بدون ازت در پاییز و زمستان .

آبیاری : آبیاری در فصل بهار و تابستان كه ریشه گیاه فعالیت دارد باید به نحوی انجام گردد كه خاك خشك نماند. در پاییز و زمستان آبیاری به تدریج كمتر می گردد و تا حد مرطوب ماندن كافی است. آب فشانی اندام هوایی بطور مرتب فراموش نشود.
نور : جینكو با هر شرایط نوری اعم از نور كامل و یا سایه نسبی برگ های زرین خودرا در پاییز نمایان می سازد. اما خشكی را نمی تواند تحمل كند و نهایتاً منجر به خشك شدن شاخه ها می گردد. سایه منجر به مرگ شاخه ها نمی شود اما برگ ها و شاخه ها علفی و دراز و برگ ها پهن تر و رنگ پریده می گردند. اگر مایل به پرورش جینكو هستید باید به مدت چند سال آزمون و خطا بهترین شرایط نوری و محل زندگی گیاه را پیدا كنید. گیاه را در كلیه فصل ها از عوامل نامساعد دور نگه دارید اما در زمستان سرمای ملایم را دوست دارد و هرگز در این فصل آن را به اتاق منتقل نكنید.