دارابی یکی از چهار پیشگونه (نیاکان) اصلی جنس مرکبات است و بسیاری از گونه های مرکبات امروزی از دورگه گیری بین آن و دیگر مرکبات درست شده اند. مثل و پرتقال های امروزی که از دورگه گیری بین نارنگی و دارابی پدید آمده اند.

دارابی درختی کوچک با سرعت رشدی کند است که ارتفاعی بین ۹-۵ متر دارد. شاخه های آن نازک و زاویه دار کرکدار است و خارهای نازک و نه چندان تیز و گاهی بدون خار دارد.برگ ها بزرگ، به طول ۲۰-۱۰ سانتیمتر هستند و شکل آن ها تخم مرغی است. برگ ها در روی شاخه های جوان به شکل سینوسی کنگره ای است. دمبرگ قلبی شکل است.گل ها منفرد یا دسته ای محوری و دو سانتیمتر طول دارند. گلبرگ ها پهن و به رنگ سفید هستند.میوه گلابی شکل یا کروی است و قطر آن ها ۲۵-۱۵ سانتیمتر است. پوست آن اغلب صاف و به رنگ زرد روشن و گوشت آن به رنگ سفید یا صورتی است. پوست آن کلفت است.آب میوه آن شیرین-ترش است و پوست میوه تند و عطر شیرین-تلخ دارد. طبیعت آن گرم است و میوه آن برای درمان سرفه، سوء هاضمه، آروغ زدن، حس بی مزگی دهان و …. بکار می رود..مزه میوه در ارقام مختلف، متفاوت است و بعضی ترش تر و بعضی شیرین تر هستند.

نیازمندی های محیطی

آبیاری : به آبیاری در حد متوسط نیاز دارد و دو بار آبیاری در هفته در صورت داشتن خاکی با زهکش خوب، برای آن کافی است. حفظ رطوبت خاک در فصل گرم کمک به بالندگی گیاه می کند.هنگامی که به روش گفته شده در قسمت ” خاک” گیاه را بکاریم در این حالت که شیب بستر از تنه به طرف بیرون است، مانع تجمع رطوبت در اطراف ریشه درخت می گردد.
دما : این گیاه به یخبندان حساس است و در دمای زیر صفر آسیب دیده و خشک می شود.
خاک : در بیشتر خاک ها رشد می کند ولی بهترین رشد را در خاک های غنی با بافتی متوسط دارد. به شوری خاک حساس است. همانند دیگر مرکبات نیازمند خاکی با زهکش خوب است.در موقع کاشت، گودالی را با عمق یک متر حفر کرده و خاک مناسب می ریزند و سطح آن را به حالت تپه مانند درآورده؛ بطوریکه پس از کاشت، طوقه گیاه در بالاترین سطح قرار گیرد. در بهار کود شیمیایی و در پاییز کود دامی پوسیده داده شود.
نور : به مکانی آفتابی تا کمی نیم سایه احتیاج دارد.
تکثیر : با کاشت دانه ها می توان این گیاه را تکثیر کرد ولی میوه دهی این گیاهان جوان ۸-۶ سال طول می کشد. برای رشد سریع تر و میوه دهی زودتر می توان این گیاه را بر روی پایه بعضی از گیاهان خانواده مرکبات مثل پیوند زد.