درخت کافور این درخت به خاطر جلوۀ زیبای برگ‌ها در بهار و پاییز و كاربردش به عنوان سایبان بدلیل داشتن تاج گسترده و متراکم، هم برای كاشت در فضای سبز و هم در کنار خیابان مناسب است.

ارتفاع این درخت ۱۲-۶ متر و قطر تاج پوششی آن ۲۰-۱۰ متر است و درختی است با فرم تاج باز و شاخه‌های گسترده كه به تدریج با بالا رفتن سن تاجی متراكم و كروی پیدا می‌كند. تنه، در بُن عریض ‌است و پوست قهوه‌ای روشن تا قرمز رنگ دارد.در زمین‌های مرطوب، ریشه‌های این درخت بجای فرورفتن در عمق خاک در جستجوی رطوبت، از سطح خاك برآمده می‌شود و مزاحمت ایجاد می کند و به همین جهت، نهال‌های جوان درخت كافور را بهتر است در خاك‌های عمیق كاشته و آبیاری عمیق نمایند تا ریشه ها به عمق بستر كاشت برود.

برگ‌ها ساده، متناوب و كامل به درازای ۱۰-۵ سانتی‌متر و پهنای ۴-۲ سانتی‌متر، سطح فوقانی برگ‌ها رنگ سبز روشن براق و سطح تحتانی كمی كمرنگ‌تر است كه در پاییز به رنگ مسی تبدیل می‌شود ولی برگ‌های تازه صورتی رنگ هستند. برگ ها معطر هستند و بوی كافور ساطع می‌كنند. كافور صنعتی از برگ‌ها و شاخه‌های این درخت استخراج می‌شود.گل ها، توده‌های زرد ریز كه از برگ‌ها كوتاه‌تر هستند و اهمیت زینتی چندانی ندارند. میوه‌ها دانه‌های سیاه به قطر یک سانتیمتر روی تخمدان كاسه‌مانند آویخته‌اند و اهمیت زینتی چندانی ندارند.*این درخت به سختی جابه جا می شود.**این درخت نسبت به آتش سوزی مقاوم است.

نیازمندی های محیطی

آبیاری : درخت جوان به رطوبت زیاد نیاز دارد. درخت کافور به آبیاری عمیق نیاز دارد. درختان بالغ خشکی را تحمل می کنند.
دما : درختان بالغ تا سرمای منفی 10 درجه را تحمل می کنند ولی برای نهال های جوان دما نباید به صفر درجه برسد.
خاک : مقاوم به انواع خاک ها از قبیل خاک های سنگین و قلیایی است. بهترین خاک، خاکی عمیق و شنی-لومی است که به آن کود دامی پوسیده اضافه شده باشد.برای رشد بهتر هر پاییز به آن کود دامی داده شود. مقاومت آن به شوری متوسط است.
نور : در مکان های با نور مستقیم تا نیم سایه رشد می کند.
تکثیر : با استفاده از قلمه های نیمه چوبی به طول 8 سانتیمتر که در فصل تابستان تهیه شده، می توان گیاه را تکثیر کرد.