گل های ظریف وحشی شقایق، فرشی سرخ بر دشت ها می گسترانند و با نسیمی ملایم همه با هم به رقص در می آیند. در کشورهای غربی، شقایق با روییدن در زمین های نبرد و حاشیه سنگرها در جنگ جهانی اول، تبدیل به نماد این جنگ و سربازانی که در راه میهن خود جان باخته اند شده است و در ادبیات انگلیسی و همچنین در برگزاری مراسم های یادبود این جنگ جایگاه ویژه ای دارد. در ادبیات ایران، گل شقایق نماد عشق و دلسوختگی و گلی همیشه عاشق است و یادآور کسانی است که در راه عشق جان سپرده اند.

گیاهی علفی و یکساله با ساقه ای راست و منشعب است که تا ۶۰ سانتیمتر ارتفاع می رسد. برگ های آن شانه ای و متناوب است. از کنار برگ ها گل هایی با دمگل بلند می رویند که در حالت غنچه خمیده و رو به پایین هستند و پس از شکفتن افراشته می شوند. گل ها بزرگ با چهار عدد گلبرگ به رنگ قرمز آتشین و لکه های سیاه در پایین هستند و به قطر ۷-۴ سانتیمتر هستند.تمام اندام های گیاه کرکدار و محتوی مقدار کمی شیرابه است.گل های این گیاه در قدیم به خاطر اثرات آن روی بیماری های ریوی شناخته شده بود و به عنوان خواب آور برای کودکان استفاده می شده است.

نیازمندی های محیطی

آبیاری : به مناطق خشک و بایر سازگار هست و آب چندانی نمی خواهد.
دما : با شرایط دمایی بیشتر مناطق سازگار است.
خاک : در خاک های فقیر هم به خوبی رشد می کند و به انواع خاک ها سازگار هست. در خاک های رسی به سختی رشد می کند.
نور : به مکان های آفتابی یا نیمه سایه احتیاج دارد.
تکثیر : با کاشت بذر می توان این گیاه را کاشت. یک گیاه شقایق می تواند تا شصت هزار بذر تولید کند که این بذر ها قابلیت جوانه زنی شان را تا هشتاد سال حفظ می کنند و به همین خاطر می توانند در ابعاد وسیع در هر جایی برویند و شکل علف هرز به خود بگیرند.