گیاهی از خانواده Asteraceae که بومی فرانسه و اسپانیا بوده است. این گیاه چند ساله علفی دارای ریزوم است که با فرا رسیدن زمستان قسمت های هوایی آن خشک شده و با فرا رسیدن بهار ساقه های جدیدی رشد می کند. ارتقاع ساقه های هوایی بین ۳۰ الی ۱۰۰ سانتیمتر است.گل ها به شکل آفتاب گردانی در انتهای ساقه قرار می گیرند و بین ۳ الی ۸ سانتیمتر قطر دارند.

گل ها از ۳۰-۲۰ گلبرگ شعاعی سفید رنگ در۴-۲ ردیف به دور قسمت مرکزی تشکیل شده اند. قسمت مرکزی گلچه های دیسکی زرد رنگ است. فصل گلدهی از اواخر بهار شروع می شود. گل ها جاذب پروانه ها است.بسته به نیاز ارقام تجاری مختلفی از این گیاه تولید شده اند. برخی کوتاه به عنوان گیاه پوششی، برخی مناسب باغ، باغچه و گلدان و ارقامی ساقه بلند به عنوان گل شاخه بریده استفاده می شوند.

ساقه ها و گل های پژمرده را مرتبا حذف کنید تا گلدهی ادامه یابد. همچنین ساقه هایی که چوبی شده اند را از نزدیکی سطح زمین قطع کنید تا رشد ساقه های جدید و جوان از قسمتهای زیر زمین تحریک شود.

نیازمندی های محیطی

آبیاری : رطوبت بیش از اندازه برای این گیاه باعث پوسیدگی ریشه ها (ریزوم ها) می شود. آبیاری منظم در فواصلی که سطح خاک تا حدودی رطوبت خود را از دست داده باشد، باعث رشد و گلدهی بهتر می شود.
دما : با رسیدن فصل سرما، قسمت های هوایی گیاه خشک می شود و ریزوم ها و ریشه ها زنده می مانند. در یخبندان های شدید استفاده از مالچ لازم است. لایه مالچ ساقه های زیرزمینی و ریشه های این گیاه را از یخزدگی محافظت می کند.
خاک : خاک باید زهکش خوب داشته باشد. استفاده از خاکبرگ و کود پوسیده، خاکی غنی با زهکش مناسب برای این گیاه ایجاد می کند.
نور : به نور مستقیم آفتاب در تمام روز احتیاج دارد.
تکثیر : با کاشت بذر، این گیاه را می توان تکثیر کرد. پس از آخرین سرمای بهاره، بذر ها را در فضای آزاد بکارید یا چند هفته قبل از بهار در محیطی سربسته و گرم تر کاشت.راه دیگر تکثیر، تقسیم بوته هر دو یا سه سال یکبار در اوایل بهار و یا اواخر پاییز است. می توان توده ریشه هر بوته را به دو قسمت تقسیم کرد. این کار به حفظ قدرت رویشی این گیاه کمک می کند.