مبدأ:شمال غربی آمریکا

نوع:از گیاهان دائمی پیازی

برگ:برگ های علفی ضعیف و طویل نواری شکل

گل:سنبله های پوشیده از گل های ستاره ای شکل به قطر تا ۳٫۵ سانتیمتر

رنگ گل:در بخش گونه ذکر گردیده است.

فصل گل:تابستان

موارد استفاده:حاشیه ها، باغچه سنگی، کنار استخر

موقعیت:آفتاب کامل تا سایه آفتاب

گونه:۱- کوزکی (C.cusickii) که به ارتفاع ۹۰-۷۵ سانتیمتر می رسد و سنبله های حاوی ۱۰ تا ۳۰ گل آبی متمایل به بنفش ارغوانی تولید می کند.۲- لشتلینی (C.leichtlinii) معروف به شکر سرخ به ارتفاع ۹۰-۶۰ سانتیمتر می رسد و سنبله های دارای ۲۰ تا ۴۰ گل آبی تیره، کرمی یا سفید ظاهر می سازد.۳- کوآماش (C.quamash) که به ارتفاع ۹۰-۶۰ سانتیمتر می رسد و سنبله های حاوی ۱۰ تا ۴۰ گل آبی تا سفید پدید می آورد.۴- سیلوایدس (C.scilloides) که به ارتفاع ۶۰-۴۵ سانتیمتر می رسد و سنبله های حاوی ۱۵ تا ۳۵ گل آبی روشن یا سفید ظاهر می سازد.(تصاویر این گونه ها در گالری با ذکر نام موجود است.)

تکثیر:پیازچه های روئیده در کنار پیاز اصلی، بذر

طرز کاشت:پیازها را در فصل پائیز با فاصله ۱۵_۷٫۵ سانتیمتر و عمق ۱۰_۷٫۵ سانتیمتر در خاک معمولی باغچه کشت می نمایند. این گیاهان پس از کشت نیاز به مراقبت چندانی ندارند. بذور کاماسیا را نیز می توان در بهار یا تابستان در خاک شنی کشت نمود. گیاهان حاصل از بذر پس از ۴ سال به گل خواهند نشست.